Četiri godine poslije svrgavanja pukovnika Moamera Gadafija Libija slavi Dan oslobođenja, ali nema vlast naklonjenu Zapadu, dok opozicione frakcije odbijaju da naprave vladu nacionalnog jedinstva po prijedlogu UN.
Komentatori ocjenjuju da situacija u zemlji nikada nije bila gora i da na pomolu nema političkog rješenja.
Međunarodno priznati libijski parlament odbio je ranije ove sedmice prijedlog UN o podjeli vlasti sa opozicijom, uprkos snažnom pritisku međunarodne zajednice da suparničke administracije što prije sklope sporauzum.
U zemlji trenutno postoje dvije administracije koje se bore za prevlast i polažu prava na velike prihode od prodaje nafte.
Brojne milicije su u stalnom ratu za teritorije, a organizacija “Islamska država” hvata sve dublje korijene u ovoj zemlji. Istovremeno, krijumčari prevoze sve veći broj ljudi preko Sredozemnog mora, do evropske obale.
“Libija je najveća ničija zemlja u svijetu. Danas u Libiji nema suvereniteta”, izjavio je Jason Pack, prvi čovjek web site-a koji se bavi analizom situacije u toj zemlji “Libya-Analysis”.
Četiri godine poslije linčovanja Gadafija u Sirtu, u zemlji nema ni demokratskih niti građanskih institucija. Za razliku od susjednog Tunisa, gdje postoji snažno građansko društvo, Libija nema tradiciju nezavisnih građanskih institucija.
U vrijeme vladavine Gadafija, Libija je bila “džamahirija”, u kojoj su institucije zamijenjene lokalnim samoupravnim komitetima. U stvarnosti, sva vlast počivala je u rukama jednog čovjeka.
Specijalni izaslanik UN za Libiju Bernardino Leon izjavio je u intervjuu web site-u “Politiko” da međunarodna zajednica ima tri plana za Libiju – kompletan sporazum o vladi nacionalnog jedinstva, djelimičan sporazum i slanje trupa na teren.
Četiri godine od kada su tadašnji francuski predsjednik Nicolas Sarkozy i britanski premijer David Cameron predvodili stranu podršku ustanku protiv Gadafija, Libija je ignorisana u međunarodnim krugovima zbog situacije u Siriji.