Hoće li rezultat hladnog vremena biti snijeg zavisi najviše od temperature, ali ne nužno od one koju mi osjećamo na tlu.
Zbog toga što stvaranje snijega zahtijeva vlagu, veoma hladna ali suva područja rijetko vide snijeg. Suve doline na Antarktiku, na primjer, predstavljaju najveći dio ovog kontinenta koji je bez leda. Suve doline su veoma hladne, ali je tamo vlažnost vazduha veoma niska, a jaki vjetrovi pomažu da se odnese bilo koja preostala vlaga u vazduhu. Kao rezultat imamo ekstremno hladan region skoro bez ikakvog snijega.
Snijeg na tlu
Karakteristika snijega na površini nakon sniježnih padavina zavisi od prvobitne forme kristala i toga kakvi su vremenski uslovi kada snijeg padne. Na primjer, kada su sniježne padavine praćene jakim vjetrovima, sniježni kristali su razbijeni u manje fragmente koji se mogu gušće nataložiti. Nakon padavina, snijeg može da se istopi ili da ispari, ili se može zadržati neki duži period. Ukoliko snijeg ostaje na zemlji, tekstura, veličina i oblik svakog zrna će se promijeniti čak i kada temperatura snijega ostaje ispod tačke zamrzavanja, ili se zrna mogu otopiti i ponovo smrznuti tokom vremena i postati kompresovani kasnijim padavinama.
Tokom zime, sniježni pokrivač obično akumulira i razvija kompleksno slojevite strukture koje čine brojna sniježna zrna, koja oslikavaju vremenske i klimatske uslove koji su zastupljeni u vrijeme taloženja, kao i promjena unutar sniježnog pokrivača tokom vremena.
Koliko velike mogu biti sniježne pahulje?
Sniježne pahulje su akumulacija mnogih sniježnih kristala. Većina ima prečnik manji od 1,3 centimetara. Pod određenim uslovima, koji obično zahtijevaju temperature blizu mržnjenja, slabije vjetrove i nestabilne atmosferske uslove, mogu se formirati mnogo veće i nepravilnije pahulje – prečnika skoro 5 centimetara. Ne postoji rutinsko mjerenje dimenzija sniježnih pahulja, tako da njihova tačna veličina nije poznata.