Malo istraživanje sprovedeno je nad 61. studentom na Harvardu. Nakon 30 dana praćenja ustanovljeno je da su oni sa najneredovnijim snom imali najlošije ocjene.
I ne samo to. Oni koji su na spavanje odlazili u isto vreme, lakše su se budili ujutru i manje im je bilo potrebno vremena da zaspu uveče. Kod suprotnih slučajeva, naš sat postaje zbunjen.
“Naša istraživanja su pokazala da ustaljen odlazak na spavanje ima istu važnost kao i dužina sna, ali isto tako, redovnost sna je nezavisna od njegove dužine“, ističe doktor Endru Filips.
Interesantno je da su studenti spavali jednak broj sati, ali su njihovi biološki satovi varirali.
“Uvidjeli smo da je biološki sat kasnio tri sata kod studenata koji su neravnomerno spavali, u odnosu na studente sa ravnomjernijim snom”, rekao je jedan od autora istraživanja doktor Čarls Zoisler.
“Za studente kojima su vreme spavanja i vreme buđenja bili nekonzistentni, časovi i ispiti koje su imali u 9 sati su, po njihovom unutrašnjem vremenu, počinjali u 6 sati, tj. ono doba kada mozak još ne radi punom parom. Ironično, oni nisu uštedili vrijeme jer su na kraju spavali taman koliko i učenici koji su se pridržavali redovnijeg rasporeda.”