Španija je još jednom bila domaćin velikog košarkaškog takmičenje i još jednom je ostala bez zlata. Podatak zvuči možda nevjerovatan, ali je tačan. Španija je pet puta organizovala završnice evropskih (3) i svjetskih prvenstava (2) i niti jednom nije osvojila zlato. I ne samo to, na pet turnira samo je dva puta stigla do finala. Tri puta nije niti došla blizu medalje.
Prvi put je Španija Eurobasketa odnosno Evropskog prvenstva bila domaćin 1973. godine, igralo se u Barceloni i Badaloni. Španija je u prvom krugu izgubila od Sovjetskog Saveza, u finalu od Jugoslavije 67:78. Selektor domaće reprezentacije bio je Antonio Díaz-Miguel, igrala je sjajna postava predvođena Cliffordom Luykom te Wayneom Brabenderom, Franciscom “Ninom” Buscatom, dvojicom košarkaša koji su završili u prvoj petorci turnira. U finalu Španci nisu mogli zaustaviti Krešu Čosića koji je ubacio 23 poena.
Do nove smotre najboljih evropskih selekcija Španci su čekali sve do 1997. godine. Opet se igralo u Barceloni i Badaloni, ali i Gironi. Prvi krug su Španci odradili bez poraza, u drugom su poraženi od Italije i Jugoslavije, pa su u četvrtfinalu morali na Rusiju. I zaustavljeni su već u četvrtfinalu 67:70, na kraju su Rafael i Tomas Jofresa, Herreros i današnji selektor Španije Orenga bili peti. Ovu selekciju je sa klupe vodio legendarni Lolo Sainz.
Treći put je sve bilo spremno za slavlje 2007. godine. Do finala su prvo razbili Njemačku u četvrtfinalu, nakon toga su prošli i Grčku. U finalu su opet Španci su igrali protiv Rusije, dvorana je bila popunjena do posljednjeg mjesta, sve je krenulo idealno, ali se Kirilenko, Holden i društvo nisu predavali. Na kraju je Holden poentirao dvije sekunde prije kraja za pobjedu Rusije. Posljednju loptu je imao Gasol, nije pogodio. Pepu Hernandez je imao dva Gasola, Navarra, Calderona, Reyesa, Garbajosu.
Kada su u pitanju svjetske smotre, Španija je najbolje reprezentacije svijeta ugostila 1986. godine. Porazi od Brazila i Sovjetskog Saveza Španiju su udaljili od borbe za medalje, na kraju su završili peti.
Također je to bila jedna sjajna generacija sa Martinom, Jimenezom, Solozabalom, Sibiliom, Romayem, San Epifaniom.
28 godina kasnije, Španci su ” morali” najmanje do finala, svi su očekivali okršaj sa Amerikancima u finalu, čak i FIBA koja je školski posložila žrijeb. Ali to nije smetalo Francuzima, niti onih -24 iz prvog kruga takmičenja. U samo dvije godine na dva posljednja velika takmičenja Francuzi su pronašli odgovor na igru Španije. Generacije koja je svoju priču počela pričati na Evropskom prvenstvu
za juniore još 1998. godine i koja je trebala biti zaokružena u domaćem parketu. Ali tako nisu mislili Diaw i Hertel koji su kombinovano ubacili 28 poena, dok su Lauvergne i Gobert sakupili 23 skoka (10+13). I to sve bez Tonyja Parkera.
ZADNJE VIJESTI IZ Sport Vijesti
